- بان باسک(سَ)
نام طایفه ای از طوایف جنوب هند، آنچنان که در باج پران آمده است. (از ماللهند بیرونی ص 150)
معنی بان باسک - جستجوی لغت در جدول جو
پیشنهاد واژه بر اساس جستجوی شما
(اِ نُ بَ)
لغت نامه دهخدا
عبدالصمدبن منصور بن حسن بن بابک. وفات 410 ه. ق. شاعر معروف به زبان عربی. او اصلاً ایرانی بوده و بسیاری از رؤسا را مدح گفته و چون نزد صاحب بن عباد آمد صاحب از او پرسید توئی ؟ ابن بابک در جواب گفت انا ابن بابک، یعنی منم خانه زاد تو و صاحب را این جواب اوخوش آمد. وفات او در بغداد بوده. (از ابن خلکان)
شهرکی است خرم و آبادان (به ماوراء النهر از ایلاق نزدیک شکاکب. (از حدود العالم) ، پربرکت. پرنعمت. بافراخی: بافت و خیر دو شهرکندآبادان و بانعمت. (حدود العالم). مرو جائی بانعمت است. (حدود العالم)